Kendilik psikolojisi kişinin kendiliğinin oluşumunu kendilik nesnelerine bağlayan psikodinamik bir kuramdır. Kişinin yaşamının 3. Ayından sonra çekirdek kendiliğin oluştuğunu sonrasında kendilik nesneleri ve onların işlevleriyle kendiliğin hayat boyu bir gelişim sürecine girdiğini söyler
Çocukluk dönemlerinden itibaren bakımverenleri veya dışarıdaki diğer nesneler o kişi için bir hayal kırıklığına neden olduysa çocuk bu sefer duygusal yatırımını kendilik ve kendiliğin kişisel gücüne karşı yapar. Böyle bir durumda kişinin kendilik temsilleri arzu ettiği tümgüçlülük ve korktuğu aşırı zayıflık durumu olmak üzere iki tarafa ayrılır.
Paranoid Kişilik Tanısının Terapi Açısından Anlamları Paranoid hastalarla terapi yapmak zorlayıcı ve yıpratıcıdır. Güven üzerine sorunları olan paranoidler terapiye başlarken zorluk çekmekle birlikte terapiste karşı kendilerini açmaları, bağ kurmaları ve güvenmeleri oldukça güçtür. Bu yüzden Paranoidlerle yapılan terapide ilerleme sağlamak için terapötik ittifak oldukça önemlidir. Terapötik ittifakta terapist ve danışan arasında kurulan ilişki esastır, burada…
Aktarım, danışan bakım verenlerine karşı olan duygu ve düşüncelerini terapistine yansıtmasına denir. Danışan geçmiş yaşantısını ve ilişkisini seans odasına aktarır. Yani bakım verenine karşı olan olumsuz duygular yer değiştirerek terapiste yönelir
Paranoid kişilik yapısının kendilik imgesi iki kutuptan oluşur. Birinci kutup zayıf, aşağılanmış ve yetersiz kendilik imgesidir. Diğer kutupta ise büyüklenmeci, yenilmez ve tümgüçlü kendilik imgesi vardır. Paranoidlerin dünyası bu iki kendilik imgesi arasında gerçekleşen gel gitlerden oluşur. Dışardan yenilmez, güçlü ve kibirli gözükseler de duygulanımları iki kendilik imgesi arasında bocalamaktadır. Paranoid bu iki kutup arasında gidip gelir.
Histerik kişiler kendiliğini; küçük, savunmasız ve duyarlı bir çocuğun koskoca dünya ile başa çıkmak için oluşturduğu mekanizmalar üzerine kurar. Bu yüzden çevresini daha güvenilir korunaklı bir yer haline getirmek için sürekli bir savunma halindedir. Manipülatif tavırla çevresini kontrol altına alır. Başkalarının üzerinde hakimiyet kurma amacı bundan zevk almak değildir. Amaç; özsaygılarını istikrarı sağlamak, güvenli alan oluşturmak ve bilinçdışı düşmanlıklarını ifade etmektir.
Psikopatik hastaların çok kullandıkları savunma mekanizması tümgüçlü kontroldür. Bu kişilerin kendi güçlerini bir başkasına dayatma gereksinimleri diğer amaçlarının önüne geçer. Bu durum onları utanç hissine karşı koruma görevi üstlenir. Bu kişiler ayrıca empati duygusundan yoksun oldukları için bir başkasının hakkını gasp etmekten ve zarar vermekten çekinmezler.
Histerik kişilik yapısına sahip kişiler erkek çocuğu beklenilen bir yerde büyümüş veya erkek kardeşe cinsiyetinden dolayı kutlamalar düzenlenmesini seyretmiş olabilir.
Bir diğer savunma ise gerileme olarak görülen çaresiz ve çocuksu bir hale dönüşmeleridir. Güven duyguları zedelendiğinde, reddedilme korkuları olduğunda, suçluluk hissettiklerinde çoğu zaman annesinin eteklerine yapışan bir çocuğa dönerler.
Psikopati ile ilgili olarak yapılan araştırmalar neticesinde bebeklerin doğuştan getirdikleri birtakım farklılıklar göze çarpmaktadır. Araştırmalarda yetişkinlik döneminde antisosyal özellikleri ağır basan kişilerin çocukluklarında tepkisellik, dürtüsel davranışlar ve bünyesel saldırganlık davranışlarının yoğun olabileceği sonucuna ulaşılmıştır. Antisosyal kişiliğin oluşumunda genetik faktörlerde önemli rol oynar. Genetik yatkınlıklar genetik işleyişi, beynin kimyasal yapıları üzerindeki etkisi büyüktür.