Psikolojik iyi olma halinin devamlılığını sağlayan en önemli unsurlardan biri; bireyin yaşamını huzur ve güven içinde devam ettirmesidir. Bunun yanında bu durumun istikrarlı olması en az bu bağlam kadar önemlidir. Bu güven ortamı yetişkinlere kıyasla çocuklar için daha da gereklidir. Zira çocukların yaşam tecrübelerinin daha az olmasına bağlı olarak, çocuklar en önemli psikolojik ihtiyaçları olan ''güvenlik, sevmek, sevilmek ve ait hissetmek'' 'e karşı büyük bir açlık hissetmektedir. Bu doyumun sağlanması hususunda en büyük söz sahibi ebeveynlerdir.

İnsan yavrusu bir ötekine bağlı olarak hayata başlar. Gözlerini açtığı anda, bir diğer insana fiziken bağlı olduğu gerçeği kendisinden kesilip alınır. Yine de bu birliktelik anne ile çocuk arasında kurulan ilişki ile devam eder. Çocuk annesi tarafından beslenir, sağlığı gözetilir, tuvalet ihtiyacı giderilir. Bu ihtiyaçlarının yanında sevilmek, kabul görmek, sıcaklık gibi arzuları da doyurulan bebek edilgen bir konumdadır. Anne ile kurduğu ilişkinin yanı sıra babası ile de bir ilişki kurar ve annesinin babası ile kurduğu ilişkiyi gözlemler. Çocuk bu dönemde kendi cinsiyetinde olan ebeveyni ile bir özdeşim kurar. Diğer bir deyiş ile kendisine bir rol model seçer, bu sebeple anne babası arasındaki ilişkiye dair yaptığı gözlem büyük önem taşımaktadır. Düşünme yetisiyle diğer tüm canlıların üzerinde olan insanoğlu da, doğduğu günden itibaren sığınacak bir limana, kendini koruyacak ve besleyecek bir kişiye ihtiyaç duyar. Bu sebeple bağlanma davranışının insanlarda hayati bir ihtiyaç olduğunu söylemek yanlış olmaz.

Psk. Alper Demir