Geçmiş ve Bugün

Terapilerde çocukluk çağlarından bahsetmek neden önemli ?

Çoğu kişi terapilerde geçmişin keşfedilmesinin anlamsız olduğu ve bunun bir zaman kaybı olduğu ile ilgili düşüncelere sahipler. Geçmişi konuşup bunu yeniden şekillendirmeye çalışmak, her şey için ailemizi suçlamamıza ve mağdur rolüne girmemize neden olur gibi kavram yanılgıları vardır.  

Geçmiş ile ilgili konuşmak onları değiştirir mi ?  Narsistik ve kendine özgü bir yöntem mi ? Terapilerin olduğundan fazla sürmesine mi neden oluyor ?

Aslında bunun tam tersi olarak bu süreç, eğer ailelerimiz geçmişte bizleri olumsuz etkilemişse, bizim bunlara dürüst bir şekilde bakabilmemiz çok önemlidir. Ayrıca bu şekilde başlamak bir şeylere öncelikli olarak ailelerimizle sağlıklı bir şekilde konuşmaya ve kendi çocuklarımızı aynı kalıplarla yetiştirmemize engel olur.

Geçmişimize odaklanıp onu araştırmak ve hatırlamak bize ne gibi bir fayda sağlar ?  

Geçmişte yaşadığımız acılarımızı ve kırılganlıklarımızı kabul etmek aslında bizim için büyük bir adımdır. Çünkü yaşadığımız ve bastırdığımız duygularımızla temas haline olmak, onlara dokunmak yaşamlarımda farklı bir şeyler yapmamızı sağlayabilir. Bizler geçmişlerimiz hakkında konuştuğumuzda çoğu şeyin farkına varırız. Bu farkındalık bir çok yönde olabilir. Mesela geçmişte bizim için anlam ifade eden düşüncelerimizin mantıksız olduklarını veya asla kendimizi suçlamayacağımızı bir olayda kendimizi suçladığımızın bilincine varabiliriz. Geriye dönüp bakmak ilişkiye bakış açımızı ortaya çıkarmakta bize yardımcı oluyor. Bugün ilişkilerimizde ve kendimizde yaptığımız bir çok şeyi keşfedebiliriz. Yapmak istemediklerimize neden “evet” dediğimizi, gerçekten başarılı olabileceğimiz noktalarda başarısızlık hissine kapılıp performansımızı neden sabote ettiğimizi  anlayabiliriz. Bunların anlaşıldığı noktada artık kendimizde bu kalıplarla savaşa bilme gücünü bulabiliriz ve düşüncelerimizi anlamamızla sınırlı değildir. Travmatik bir olay yaşamış bir kişi için bunun önemi çok büyüktür, ve muhtemelen travmatize olduğu andan kaçmak ve o anı bastırmak için büyük çabalar gösterirler. Geçmişe gitmek travma yaşamış kişiler için anahtardır. Travmatik olayın hikayesini yeniden anlatmakla birlikte o ana gitmek ve bunu tekrar tekrar yapmak, içinde kaybolmuş olunan o duygu etkisini kaybeder ; yani bir süre sonra anlatırken artık  travma hissedilmemeye başlanabilir.

Yaşadığımız her şey geçmişimize bağlı mıdır ?

Çoğu kişi geçmişine aldırış etmeden sadece yaşadığı zorluğun üstesinden gelmek isteyebilir. Örneğin bir örümcek fobisi vardır bunun nasıl geliştiğini öğrenmek yerine, sadece durmasını isteyebilir. Geçmişi araştırmak, danışanların  seçimlerinin arkasındaki motivasyonlarını anlamasını ve farklı şekilde seçimler yapmaya başlamasını sağlayabilir.  Her zaman geçmişimizi terapide keşfetmeye gerek olmayabilir. Çünkü bazı problemler geçmişine dayanmıyordur bu yüzden geçmişi kazmak, sonuçsuz bir çaba da   olabilir