Barratt Dürtüsellik Ölçeği (BDÖ-11), dürtüselliği ölçen 30 maddelik bir öz bildirim ölçeğidir. Dikkat, motor ve planlama eksikliği olmak üzere üç temel alt boyutu değerlendirir. Bireyin düşünmeden hareket etme, odaklanma sorunları ve geleceği planlama zorlukları gibi dürtüsel eğilimlerini anlamaya yardımcı olur.

Barratt Dürtüsellik Ölçeği (BDÖ-11), dürtüselliği değerlendirmek için yaygın olarak kullanılan bir ölçektir. Temel özellikleri şunlardır: Çok Boyutlu Yapı: Dürtüselliği tek bir özellik olarak ele almak yerine, farklı boyutlarını (dikkatsel, motor, planlama eksikliği) ayrı ayrı değerlendirir. Öz Bildirim Ölçeği: Bireylerin kendi dürtüsel eğilimleri hakkındaki ifadeleri ne kadar sıklıkta kendilerine uygun bulduklarını belirtmelerini gerektirir. 30 Maddelik Kısa Form: 30 maddeden oluştuğu için uygulanması ve puanlanması nispeten hızlıdır. Üç Alt Ölçek: Dikkatsel Dürtüsellik: Dikkati sürdürme ve odaklanma sorunlarını ölçer. Motor Dürtüsellik: Hızlı ve düşünülmeden fiziksel hareket etme eğilimini ölçer. Planlama Dışı Dürtüsellik: Geleceği düşünmeden ve anlık isteklere göre hareket etme eğilimini ölçer. Likert Tipi Ölçek: Maddeler genellikle 4 noktalı Likert tipi bir ölçek üzerinde yanıtlanır (örneğin, "Nadiren/Hiçbir Zaman", "Bazen", "Sık Sık", "Hemen Her Zaman"). Yaygın Kullanım: Araştırma ve klinik uygulamalarda dürtüselliği değerlendirmek için sıklıkla kullanılır. Farklı yaş grupları ve çeşitli psikiyatrik durumlarla ilgili çalışmalarda yer almıştır. Psikometrik Özellikler: Ölçeğin geçerlilik ve güvenilirlik çalışmaları yapılmıştır ve genellikle kabul edilebilir psikometrik özelliklere sahip olduğu bulunmuştur. Farklı kültürlere ve dillere uyarlanmıştır. Klinik ve Araştırma Amaçlı: Hem bireysel değerlendirmelerde tanı ve tedavi süreçlerine katkıda bulunmak hem de dürtüsellik kavramını araştırmak amacıyla kullanılır. Puanlama ve Yorumlama: Her alt ölçek için ayrı puanlar elde edilir ve toplam dürtüsellik puanı da hesaplanabilir. Puanlar, bireyin dürtüsellik düzeyini diğerlerine göre değerlendirmeye yardımcı olur. Ancak, tek başına tanı koymak için yeterli değildir, klinik değerlendirmenin bir parçası olarak yorumlanmalıdır.

Barratt Dürtüsellik Ölçeği (BDÖ), ilk olarak 1959 yılında Ernest S. Barratt tarafından geliştirilmiştir. Ancak, ölçek zaman içinde çeşitli revizyonlar geçirmiştir. En yaygın kullanılan ve güncel versiyonu olan BDÖ-11, 1995 yılında Judith H. Patton, Mark S. Stanford ve yine Ernest S. Barratt tarafından geliştirilmiştir.