İntihar Hakkında Bildiklerimiz Ne Kadar Doğru?

Sizce intihar hakkında konuşan kişi intihar eder mi, veya biz konuşsak onu intihara sürükler miyiz? İntihar etmek sadece akıl hastalarının işi midir yoksa ailesinde intihar eden kişinin olması onu intihar etmeye mi götürür? Bu sorulara verdiğiniz cevaplar neler oldu? İntihardan bahseden insanın intihar etmeyeceğini, intihar ile ilgili konuşmamızın kişiyi intihara sürükleyeceğini, sadece akıl hastalarının intihar edeceğini ve intiharın soyçekimle geçtiğini düşündüyseniz sizde toplumun büyük bir kısmı ile aynı düşüncedesiniz. Peki ya ne kadar doğru? Toplumsal olarak doğru kabul ettiğimiz bu inanışlarımızı yapılan araştırmalarla birazda olsa kırmamız gerektiğini görüyoruz. [caption id="attachment_2959" align="alignleft" width="768"] İntihar Hakkında Bildiklerimiz Ne Kadar Doğru?[/caption] İnsanlar genelde doğduran bir uyarı bulunmaksızın intihar ederler konusundaki inanışımızı Rudestam 1971 yılında Los Angeles ve Stockholm şehirlerinde yapmış olduğu araştırma ile kırmamız gerektiğini bize göstermiştir. Bu araştırmanın sonucunda her iki kentte de intihar eden kimselerin en az %60’ı kendilerini öldürecekleri yönünde doğrudan bize mesaj verdikleri görülmüştür. Peki bizlere nasıl mesajlar verirler? Örneğin intihar öncesi kişini vedalaşmalar yapması, çok sevdiği bir eşyasını başkasına vermesi, kişisel eşyalarını çevresine dağıtması, bilinen almamız gereken mesajlardan arasında görülmektedir. Kendini öldürmekten bahseden ve tehditte bulunanlar intihar etmezler, bu yaklaşımımıza göre karşımızdaki insan bize kendini öldürmek istediğini, artık yaşamın anlamsız geldiğini, hiçbir şeyin anlamının kalmadığını söyleyebilir. Bu durumunda onu geçiştirmek ve bu söylemini yok saymak yerine onun bu yardım çağırısını dikkate almamız bir insanın intihar eylemini gerçekleştirmesini önlemekle beraber kişi intiharı tehdit olarak da kullanıyor olabilir. Bu durumlarda ise o kişinin çekmekte olduğu ruhsal bir acının varlığı mesajını almamız ona yardım edebilmemiz için bir adım olabilir. Kararlı bir kişiyi hiçbir şey intihardan vazgeçiremez konusuna bakacak olursak yapılan araştırmalar bizlere intihar girişiminde bulunan kişilerde sadece %15 kendini öldürdüğünü göstermektedir. Bu durumda girişimde bulunan kişiye uzatılan sıcak bir dost eli o kişi için can simidi niteliğinde olabilmektedir. Kişi bu can simidi ile yaşama tekrar tutunarak, yaşamayı, mücadele etmeyi seçebilir. Sadece akıl hastalığı olan kimseler intihar eder öngörümüze bakacak olursak her akıl hastalığı olan kişilerin intihar etmedikleri gibi her intihar eden kişilerde akıl hastası değillerdir. Yapılan araştırmalar akıl hastalığı olan kimselerin intihar olasılıklarının yüksek olduğunu göstermektedir ama bu durumu tüm intihar eden kişilere genellemememiz gerekmektedir çünkü bir diğer araştırmada intihar düşüncesi, niyeti ve planı olan kişilerin hepsinde akıl hastalığı olmadığı göstermiştir. İntihar davranışı soyçekimle geçer mi, sorusuna yönelik verilen cevaplar bize olabileceğini ama bu biyolojik yaklaşımın tek başına yeterli olmadığını öğrenme ve taklit etme gibi mekanizmalarında işin içinde olabildiği cevabını vermektedir. Sadece bir tip insan intihar eder görüşümüze verilen cevabı şöyle anlatabiliriz. İntihar insanlık tarihi kadar eski ve yeryüzünde bulunan tüm insan gruplarında görülmektedir. Her insanın yaşamının belirli bir bölümünde yaşamış olduğu sorunlara bağlı olarak intiharı düşünmesi, niyetlemesi ve planlaması olası görülmektedir. Bu konuda intihar edenleri tek tip yaş, cinsiyet, meslek gibi gruplamalara almanın çok doğru olmadığı düşünülmektedir. Peki ya depresyondaki biriyle intihar hakkında konuşursak onu intihara yönlendirmiş olur muyuz? Sorusuna evet demenin bir yanlış inanç olduğu düşünülmekte, Bu inancın aksine, depresyon gibi ciddi sorunlar içinde olan insanlar ile açıkça intihar konusunu konuşmak, o kişiye duygusal bir boşalım ve açılma fırsatı verdiği gözlemlenmektedir. Unutmamalıyız ki atladığımız, yanlış bildiğimiz veya göz ardı ettiğimiz intihar konuları bir kişinin yaşamının sonlanması ile sonuçlanabilirken, intiharın aslında kişinin bir yardım çağrısı olduğunu unutmayarak o kişi için bir can simidi olabiliriz. Elifnur Kuzuoğlu