Tanımı

Şizofreni Türkçe karşılığı bölünmek,yarılmak olan Yunanca schizen kelimesinin ve anlamı his, mantık olan yine Yunanca phrén kelimesinin birleşimiyle oluşturulmuştur. Şizofreni ile ilgili yarılmış ruh, ikili ruh, çift kişilik gibi yanlış tanımlamalar da bu kelime anlamında ötürü gelmektedir.

Şizofreni kişinin gerçeklik algısında, düşünce yapısında ve davranışlarında bozulmalara yol açan bir beyin hastalığıdır.  Birden fazla çeşidi vardır. Bunlar;

Tarihçe

Çok eski tarihi kaynaklarda bile şizofreni semptomlarının anlatıldığı görülmektedir. Hinduizm dininin kutsal metni M.Ö. 1400 yıllarda yazılmış Veda’da söz edilmiştir. Bu semptomlara sahip kişiler 18. Yüzyıla kadar şeytan, cin gibi kötü ruh olarak görülmüş ve bu nedenle kişilere işkenceler edilerek öldürülmüştür. 1793’te Fransız Philippe Pinel şizofreni belirtilerini gösteren hastaları demans adı altında sınıflandırmıştır. 19. yüzyılda ise Benedict Augustine Morel şizofreniyi ergenlik veya genç yetişkinlik dönemlerinde ortaya çıkan demans praecoce (erken bunama) olduğunu dile getirmiştir. Kahlbaum 1863’te katatoni ve Hecker ise 1871 hebefreni şizofreni alt türünü tanımlamıştır.1889’da Emil Kreapelin bu iki alt türü de dementia praecox adı altına almıştır. 1911’de Eugene Bleuler Yunanca kökenli şizofreni kelimesini ilk kez kullanmıştır. Aynı zamanda şizofrenin negatif ve pozitif belirtilerine birincil ve ikincil belirtiler olarak değinen ilk kişidir. Kurt Schneider çalışmaları ile ortaya koydukları ise Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) kriterlerinin temelini oluşturmuştur. Günümüze kadar birçok değişime uğrayan kriterler DSM V’te şimdilik son halini almıştır.

Psk.Yaren Meral MORAL

Kaynakça

KARAKUŞ, G., KOCAL, Y., & Damla, S. E. R. T. (2017). Şizofreni: Etyoloji, klinik özellikler ve tedavi. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi, 26(2), 251-267.

Turunç, S. (2021). Şizofreni Tanılı Bireylerde İçselleştirilmiş Damgalanma ve Aktivite Performansı İlişkisi.

Wunderink, A., & Kaymaz, N. (2002). Sizofreni/Turkse editie/druk 1. Inmerc.