Günlük hayatımızda sürekli duyduğumuz bir kelime olan “mutluluk” hakkında ne düşünüyoruz? Mutluluk olumlu duyguları barındıran, iyi ruh hali dediğimiz durumdur. Bahtiyar olmaktır. Mutluluk göreceli bir kavram olmakla birlikte, herkesin mutluluk kaynağı farklı konular olabilir. Kimileri maddeye yani maddi olarak satın alınabilen şeylerle mutlu olabilirken kimileri olmaz. Mutluluğu daha manevi boyutlarda arayanlar da vardır. Dinde, insan ilişkilerinin iyi olmasında, başarıda, mesleki doyumda, hobilerde gibi arttırılan örneklerle birlikte insanların mutluluğa atfettiği anlam değişebilir.

Peki, çokça tartışılan bir konuya değinmek gerekirse, mutluluk bir amaç mıdır yoksa bir sonuç mu?

Bazen şöyle cümlelere şahit oluruz; “mutlu olmak istiyorum” “böyle yaparsan ilerde mutlu olursun”. Bu cümleler bana mutluluğu amaç edinmek, mutluluğu bir hedef gibi görmeyi çağrıştırıyor. Acaba mutluluk bir amaç olabilir mi? Mutluluk uzun bir zaman olmayıp, hayattaki kısa anlardır. Bu kısa anlar beyinde depolanmış halde bulunan serotonin hormonunun sinirlerden gelen uyarılmayla yayılır. Aslında “mutlu olmak için bunu yapmalısın” gibi cümleler daha çok keyifli, huzurlu, güvenli, konforlu bir gelecek oluşturmakla ilgilidir. Mutlu olmak için yaşarsak mutsuz olduğumuz zamanlar bizim için çekilmez olur ve hayal kırıklığına uğrayabiliriz. Hayatı yaşarken mutlu olduğumuz anlar vardır. Önemli olan hayat koşuşturmacasında o kısa ama çok değerli anları kaçırmamaktır. Mutlu olmak işte bu kadar basittir aslında. Mutlu olmak gibi bir amaç çok gerçekçi olmayacaktır. Amaçlarımıza giderken sonuçları bizi mutlu edebilir ama amaç mutlu olmak olmamalıdır. Yani mutluluk bir sonuçtur. Birtakım eylemler sonucunda meydana gelen bir duygudur.

Mutlu olmayı istediğimiz kadar mutsuzluktan kaçarız. Bizi oldukça korkutan bu duygu, felaket olacakmışçasına bir ruh haline gireriz. Hayatın içinde mutluluğun olduğu kadar mutsuzluklar da vardır. Bazı zamanlar amaçlarımıza ulaşmak dahi bizi mutlu etmeyebilir. Ulaştığımız amaç bize huzurlu hissettirebilir, konforlu bir hayat sunabilir ama mutlu olamamışızdır. Bazen yalnızca yolda öylesine yürürken mutlu olabiliriz veya bir kalabalık arkadaş grubu içerinde herkes konuşurken birden zaman yavaşlayabilir. O sırada kendimize baktığımızda yüzümüzde mutluluğun verdiği bir gülümseme belirebilir. Mutluluğu bir yerlerde aramak yerine anın tadını çıkarabilmektir belki de mutluluk. O küçük anları yakalayabilmek.

       Mutsuzluğa gelecek olursak daha önce belirttiğim gibi mutsuzlukta mutluluk gibi olağan bir duygudur. Bu duyguya girdiğimiz zamanlar, o duygudan kaçmak yerine neden o an o duyguya sahip olduğumuzu düşünebiliriz. Bakalım bizi mutsuz eden ne. Bizi mutsuz eden durumları bulabilirsek kendimizi biraz daha tanıyabiliriz. Bu duyguyla veya bizi bu duyguya sokan durumlarla baş etme yolları arayabiliriz.

Psk. Gamze Özbek